Kiełbasa biała inaczej
Polędwiczka dla osób na diecie
Niektórzy myślą, że przechodząc na dietę, powinni zrezygnować z wieprzowiny. Tymczasem nie jest to prawda. Ważne jest, by wybierać jej mniej kaloryczne partie. Do takich należy właśnie polędwiczka. Ma zalety, które docenią osoby dbające o sylwetkę: mało kalorii, mało tłuszczu i dużo białka. W 100 gramach polędwicy znajduje się 21 gramów białka i 3 gramy tłuszczu, co powoduje, że jej wartość energetyczna to jedynie 140 kcal/100g. Jest zatem idealnym składnikiem diety dla sportowców i osób dbających o sylwetkę.
Posiada również witaminy z grupy B, która odpowiada za prawidłowe działanie naszego układu nerwowego oraz dużą ilość fosforu, który dba o zdrowe zęby i kości. Polędwiczki są też bogate w selen, który wzmacnia nasz układ odpornościowy w walce z wirusami i bakteriami.
Z polędwicy możemy przygotować wiele ciekawych dań. Pamiętajmy jednak, że kaloryczność dania zależeć będzie w tym przypadku od dodatków. Polędwiczka świetnie komponuje się z owocami (np. jabłko, ananas), warzywami (szpinak, grzyby, szparagi) oraz wyraźnymi przyprawami (musztarda francuska, zielony pieprz, papryczka chili). W jaki sposób przyrządzić ją, by było smacznie i zdrowo? Najlepiej piec w piekarniku lub gotować na parze. Osobom z podwyższonym poziomem cholesterolu polecam łączyć wieprzowinę z bakłażanem, który dzięki dużej ilości fitosteroli zapobiega wchłanianiu złego cholesterolu.
Wielkanocny żurek okiem dietetyka
Zbliża się Wielkanoc, najstarsze święto chrześcijańskie. Już wkrótce spotkamy się, by podzielić się jajkiem i życzyć sobie pomyślności. W tym szczególnym czasie nasze stoły obfitują w wielkanocne potrawy. Dlatego już teraz warto pomyśleć o świątecznym śniadaniu i obiedzie. W najbliższym czasie chcemy Wam zaproponować przepisy na świąteczne dania, zarówno w wersji tradycyjnej jak i bardziej fantazyjne.
Dziś przedstawiamy przepis na świąteczny klasyk – żurek z białą kiełbasą. Tym co wyróżnia żurek spośród innych zup, to jego doskonałe zrównoważenie smaków: słonego, kwaśnego i słodkiego. Przyjrzyjmy się dziś jednak żurkowi zupełnie z innej strony – sprawdzimy jakie wartości odżywcze ma dla naszego organizmu. Innymi słowy, dzisiaj żurek okiem dietetyka.
Zakwas
Nie będzie niespodzianką stwierdzenie, że wszystko zależy od jakości składników. Podstawą żurku jest oczywiście zakwas, który możemy samodzielnie przygotować w domu. Jeśli nie mamy czasu na nastawianie zakwasu możemy użyć gotowego.
Domowy zakwas możemy zrobić z suchych skórek chleba żytniego lub z pełnoziarnistej mąki żytniej. Dodajemy czosnek, ziele angielskie, liść laurowy i zalewamy wodą. Po 5 dniach zakwas będzie gotowy.
Podczas procesu kiszenia powstają bakterie kwasu mlekowego, które wpływają korzystnie na pracę układu pokarmowego. Dodatkowo zakwas jest bogatym źródłem probiotyków i posiada witaminy z grupy B.
Mięso i biała kiełbasa
Wywar do żurku powinien być esencjonalny i warto do niego użyć dobrej jakości wieprzowiny np. żeberka wraz z dodatkiem warzyw i przypraw. Wieprzowina nada mu słodkawego aromatu. Kości wieprzowe bogate są w kolagen, który sprzyja utrzymaniu stawów w dobrej kondycji oraz redukcji stanów zapalnych. Poprawia też kondycję naszego układu pokarmowego i uszczelnia jelita. Kolagen świetnie wpływa również na cerę.
W żurku nie może też zabraknąć białej kiełbasy. Jest istotnym składnikiem, nie tylko ze względu na smak. Stanowi źródło białka, dzięki czemu żurek jest bardziej odżywczy. Wybierajmy jednak kiełbasę, która ma naturalny skład.
Ile tak właściwie mięsa powinniśmy jeść? Aktualne zalecenia dla osoby dorosłej to maksymalnie 500 g mięsa czerwonego i przetworów mięsnych na tydzień (w tym wędlin i kiełbas).
Warzywa
Nie można zapomnieć o warzywach, które prócz swych zdrowotnych zalet dają zupie słodycz i równoważą kwasowość żurku. Do wywaru dodajemy marchewkę, seler, pietruszkę, czosnek i cebulę, a z przypraw liść laurowy, ziele angielskie, czarny pieprz i majeranek. Bezpośrednio przed podaniem doprawiamy żurek tartym chrzanem.
Śmietana
Śmietana idealnie dopełnia smak żurku. Zazwyczaj korzystamy ze śmietanki 30%, która nie warzy się w kontakcie z kwaśną i gorącą zupą. Jeśli jednak liczymy kalorie, możemy zastąpić ją mniej kaloryczną śmietanką 18%. By się nie zwarzyła, zabielamy zupę dopiero na talerzu.
Składniki na żurek:
500g żeberek wieprzowych
500 g surowej białej kiełbasy
3 marchewki, pół selera, 1 pietruszka
1 cebula
5 ziaren ziela angielskiego
3 liście laurowe
czarny pieprz
500 ml zakwasu (domowego lub kupnego)
2 łyżki suszonego majeranku
2-3 ząbki czosnku
korzeń chrzanu
6 łyżek śmietanki 18% lub 30%
Przygotowanie:
Do garnka wkładamy żeberka z kośćmi, warzywa, przyprawy i zalewamy 3-4l wody. Po zagotowaniu solimy wywar. Gotujemy na wolnym ogniu około 2h, aż mięso będzie miękkie. Przecedzamy wywar i dodajemy do niej surową białą kiełbasę, którą gotujemy na małym ogniu przez około 15 minut. Wyjmujemy kiełbasę z zupy, kroimy na plasterki, mięso z żeberek obieramy z kości i wkładamy z powrotem do garnka z zupą.
Pod koniec gotowania dodajemy do zupy stopniowo zakwas i próbujemy zupę po dodaniu każdej porcji, aż uzyskamy odpowiednią kwasowość. Następnie doprawiamy żurek solą, pieprzem, majerankiem oraz dodajemy rozgniecione ząbki czosnku. Zupę odstawiamy z ognia i zabielamy śmietanką. Podajemy z połówkami jajek na twardo, plasterkami białej kiełbasy i tartym chrzanem.
Wieprzowina w diecie człowieka: jej wartości i zastosowanie w kuchni
Wieprzowina jest jednym z głównych rodzajów mięsa, które gości na naszych talerzach. Cenimy ją za smak i łatwość przygotowania. Czy jednak wiemy jakich wartości odżywczych nam dostarcza? Jakie mięso wybierać i jak je przyrządzić, by było nie tylko smacznie, ale i dietetycznie?
Dotychczas w świadomości konsumentów wieprzowina funkcjonowała jako mięso wysokokaloryczne, o dużej zawartości tłuszczu. Tymczasem w ostatnich latach nastąpiły zmiany w sposobie hodowli zwierząt. Producenci wieprzowiny dostosowują się do oczekiwań konsumentów i dążą do obniżenia zawartości tłuszczu oraz poprawy właściwości zdrowotnych mięsa. Ciekawe czy wiecie, że obecnie zawiera ono znacznie mniej tłuszczu niż jeszcze kilkadziesiąt lat temu!
Wartości odżywcze
Wieprzowina odgrywa istotną rolę w diecie człowieka ze względu na zawartość wielu składników odżywczych. Stanowi świetne źródło:
- białka zawierającego pokaźną dawkę aminokwasów, których nasz organizm nie jest w stanie wytworzyć;
- wielu mikroelementów takich jak dobrze przyswajalne żelazo, selen i cynk oraz związki bioaktywne (koenzym Q10 i kreatynę).
- witaminy E (silnego przeciwutleniacza) oraz witaminy z grupy B, gdzie dominuje witamina B6, która odgrywa ważną rolę w organizmie.
Kaloryczność
Jak to jest jednak z jej kalorycznością? Jeśli chcemy wybrać elementy niskotłuszczowe to warto sięgnąć po schab, polędwicę i szynkę. Najmniej kalorii dostarcza szynka – 118 kcal/100 g. Polędwica wieprzowa to ok 140 kcal/100 g, a popularny na polskich stołach schab dostarcza 152 kcal w 100 g. Jeśli jednak zrezygnujemy podczas obróbki z omięsnej, czyli przylegających do mięsa błonek i tłuszczu to jego kaloryczność spadnie do 120 kcal!
Jak przyrządzać?
Najzdrowszymi sposobami przygotowania potraw mięsnych są:
-pieczenie
-duszenie
-gotowanie na parze
Te metody nie wymagają użycia dużych ilości tłuszczu i wydobywają z mięs wiele aromatu. Warto zadbać o przyprawienie mięsa: dowolnymi ziołami (rozmaryn, bazylia, tymianek) i przyprawami, sokami z owoców (cytryny, limonki). Dobrym dodatkiem będą również same owoce: jabłka, gruszki, żurawina i suszone śliwki. Witamina C obecna w owocach sprawi, że żelazo zawarte w mięsie łatwiej się przyswoi.
Poza tym do mięsa zawsze warto dodawać warzywa. Brokuły, szparagi, papryka, cukinia, seler, cebula, pomidory, bakłażany, fasolka szparagowa. Jest w czym wybierać, aby wzbogacić mięsną potrawę i na dodatek przygotować ją w jednym naczyniu.
Należy pamiętać, że mięsa smażone powinno się spożywać okazjonalnie. Jeśli jednak zdecydujemy się na smażenie warto sięgać po zdrowsze panierki niż klasyczna bułka tarta, np. wiórki kokosowe lub zmielone płatki owsiane. Ostatnia propozycja to najlepszy wybór - płatki owsiane nie chłoną tłuszczu tak jak bułka, nie przypalają się, a panierka jest bardziej chrupiąca!
Ciekawi mnie, jakie jest Wasze ulubione danie z wieprzowiną?
Kiełbasa żywiecka a krakowska? Co je różni?
Przeciwutleniacze-o co z nimi chodzi?
Szynka surowa wędzona na zimno?
Produkty z czystą etykietą
Kiełbasa z cielęciną – wpisuje się w kanon tzw. „czystej etykiety”.
Naszą ideą jest pomóc klientom w dokonywaniu świadomych decyzji zakupowych i wyboru produktów spełniających ich wymagania.
Produkty z „ czystą etykietą” to synonim naturalnych produktów o relatywnie krótkiej liście składnikowej, pozbawionej syntetycznych dodatków do żywności oznaczonych literą E ….. wyjątkiem jest składnik peklosoli – azotyn sodu (E 250).
Chciałabym móc dotrzeć do wszystkich naszych klientów i przekonać ich, że ryzyko zdrowotne, jakie powstaje wskutek stosowania peklosoli jest silnie przesadzone.
Znacznie niebezpieczniejsze byłoby zrezygnowanie z tej ważnej substancji podczas peklowania, ponieważ nie stosując E 250 nie zapewnimy idealnej higieny wyrobów mięsnych.
Tak zwana sól peklująca to mieszanka soli kuchennej i azotynu sodu E 250
Ø 1 kg peklosoli = 0,995 kg soli + 0,005 kg azotynu sodu
Ø 1 kg kiełbasy zawiera zaledwie 15 g peklosoli , a w tym tylko 8 mg azotynu sodu !!!!
Ta „szczypta” E 250 to właśnie kontrowersyjna substancja konserwująca, która zapewnia:
Ø bezpieczeństwo mikrobiologiczne gotowego produktu, gdyż chroni konsumentów przed Clostridium botulinum, czyli laseczkami jadu kiełbasianego. Ø
Ø nadaje charakterystyczną czerwoną barwę, dla mięsa peklowanego. Wędlina bez azotynu sodu będzie zawsze lekko szara.
Ø Przedłuża trwałość produktów spożywczych
….. ja wybieram bezpieczeństwo mikrobiologiczne !
D.G. - dział jakości ZPM BIEGUN